Dag 5 26/12/2023

Goeie morgen Italië

We worden alweer op onze wenken bediend met een mooi uitzicht op het meer. Deze morgen blijft de zon nog even achter de wolken zitten. 

Gisteren probeerden we een staanplaatsje te zoeken bij het dorpje Varenna. Met de camper was het niet mogelijk om de te lage tunnel door te komen. We bekeken de mogelijkheden om het dorpje wel te kunnen bezichtigen. Vanuit Menaggio vaart er om het half uur een boot naar Varenna. De camper kan op een half uurtje wandelen van de haven geparkeerd staan. Langs het water komen we een kraampje tegen waar ze lavendelgeurtjes verkopen. We kopen enkele hangertjes voor in de auto. Deze lavendelgeurtjes doen ons terugdenken aan een mooi dorpje met wamwaterbron. Daar kochten we deze hangertjes voor het eerst in Italië. In de verte zien we een boot vertrekken. Ons haasten hoeft dus niet meer. We kopen een ticket en binnen een groot half uur zal de boot ons oppikken. Eens op de boot schijnt de zon binnen en hebben we de tijd om rond te kijken naar het gebergte en de dorpjes rondom net comomeer. In de verte zien we Varenna oprijzen uit het water. Het stadje staat bekent om z'n mooie kleurrijke huisjes. Het lonkt om naar buiten te gaan en de sfeer van het meer op te snuiven. Een kwartier later meren we aan en hebben zin om iets om te eten of te drinken. Op dit uur is er weinig open. Italianen eten tussen 11u tot 14u en van 19u tot 22u. We vinden wel iets om te drinken. De warme chocomelk doen Kobe en mij deugd. Ari en Kobe hebben vooral honger, maar zullen spijtig genoeg nog even moeten wachten. Het dorpje is klein, authentiek, maar met veel hoogteverschillen. Zo hebben we de dorpjes het liefst. De verschillende kleuren zijn schilderachtig op een achtergrond van de opkomende mist en de avond die valt. na wat door de straatjes te slenteren en het uitzicht te bewonderen gaan een gezellig cafeetje binnen. Het haardvuur brandt er en de warmte doet deugd. Kobe's hoofd doet pijn, wellicht door de honger. Een grote schaal chips kan de eerste honger al stillen. Straks nemen we de boot terug richting Menaggio en daar kunnen we beslist een restaurant vinden. Voor ons mogen dagen als deze blijven duren. Genieten van mekaar, de rust en de natuur en elke keer nieuwe plaatsen ontdekken. Meer dan dit verlangen we niet van het leven. Eenvoud en verwondering.  

Het restaurant dat we voor ogen hadden was open. We konden snel smullen van een overheerlijke pizza. Kobe bestelde zelfs zijn eigen pizza in het Italiaans. Gezellig aan tafel praten over de dingen die we vandaag gedaan hebben, verhalen verzinnen, samen dromen. Een leuke afsluiter van de dag. 

Toen we deze namiddag vertrokken richting Varenna passeerden we een schaatspiste. De kinderen hadden graag deze avond graag nog geschaatst, maar het zal een activiteit zijn voor morgen. We hebben dan terug iets leuks ik het verschiet. Wanneer we bij de camper aankomen staat er nog iemand naast ons. Een jong koppeltje met een hond. Het is altijd fijner en veiliger om net alleen te staan. Al lijkt deze plaats ons veilig. 

Slaapwel en tot morgen. Hou je schaatsen alvast klaar xxx